Her ku dem derbaz dibu, Bero źî kelecantir dibu li kêleka kekê xwe. Pirr tiśt he bun, pirr tiśt, tiśtên ku wî dixwast źi kekê xwe ra bigota. Lê pirsên di serê wî da źi hemiyan bêtir bun. Hedura wî nedihat ku li ser wan tiśtan pê ra biaxive, pirsên xwe źê bike. Źixwe źi bersîvên ku ewê bihatina, ditirsiya.
Leśkerên li qereqola navćeyê ligel lêdana dengê tutikekê bi lez u bez derketin der u bi yek rêzî ketin dorê. Ewê dest bi meśa xwe ya nîvroyê bikirina. Ćekên xwe li ser meydanê li ref hev daćikandin. Ćaketên xwe źi xwe kirin. Binkiras, śalwar u potînên wan tenê li wan man. Pêśta li hewśa qereqolê bi tevî stranên mîllî u niźadperest yên tirkan di nav hewśê da dest bi bezê kirin. Pêra bi fermana serdeste yekcar sekiniyan u xwe li ser erdê dirêź kirin.
Bero gava li wan dinêriya, bêyî ku li kekê xwe binêre:
- Keko, ma ew ćima herro eynî tiśtî dikin?
- Bê kar in, loma.
- Yanî wextê wan pirr e?
- Herê herê, wextê wan źi her tiśtî bêtir e.
- Ê ćima kar nakin?
- Karê wan parastina welêt e dibêźin.
- Źi kê?
- Dibêźin diźmin pirr in.
- Hiii, werg e ha?
- Nizanim.
- Ma te hîć ew diyîne?
- Na birako, na, min hîn ew nediyîne.
- Wêêê, wê demê giśtî źî derew in, ne?
- Belkî źî.
- Ê ćima derewan dikin?
- Bê kar in, loma ćavkê mino, loma.
Herduyan źî ćavên xwe bi hêla derbenda Siltan Melek’ê da berdayî bun. Mîna ku li benda tevgereke efsaneyî bibin, xwe di nav vê dîmena heyî da ewqas handa kirî bun. Bayekî germ u nazenîn xwe źi roźhilatê berbi roźavayê va dirêź dikir. Herdu źî bi bedenên xwe yên li ser kaśê bubun astengiyeke xwezayî li ber bê. Xweśikayiya bayê germ bernadida ku ew aramiya li dor xwe xera bikin. Sukuneteke ebedî xwe li wan pêćayî bu.
...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen