Îro ez bi lîstina piyanoyê ya keća cîrana me heśyar bum. Ev e du-sê heften e ku ha ha li piyanoyê dide. Lê malxirabê carina wilo li piyanoyê dide ku, mirov dibêźe qey bi qestî dike u dixwaze me aciz bike.
Du kećikên cîrana me he ne. Yek heśt u ya din źî pênc salî ye. Gava ez wan li ser nerdîvanan dibînim, hema hema hertim bi wan ra dilîzim. Pirr kêfxweś dibin.
Doh hêvarî gava ez źi beza xwe vegeriyam malê, min ew dîsan li ser nerdîvanan dîtin. Janny’ya pênc salî źi destê min pêgirt u ez birim hundir u xwast ku lîstina xwe ya piyanoyê li min nîśan bide. Gava ew li ber piyanoyê runiśt u li ćend notan daa, îcar xwanga wê Mamon źî hate ba piyanoyê u bi tiliyan dest bi lêdanê kir. Tabî Janny bi vê yekê pirr aciz bu u dest bi gîriyê kir.
Di rewśên wilo da ez hertim meźbur dimînim ku wan haśt bikim u aśtiyê di navbera wan da ćêbikim, yanî mirov dikare rola min u ya UNOyê li hev biśibîne.
Janny zu hêrs dikeve. Manon źî bi lez dest bi gîriyê dike. Loma źî gava herdu afat li hev dikevin, Janny dengê xwe bilind dike u diqîrre, lê Manon bi zêdeyî xwe śunda dikiśîne, heta źi wê tê bi bê dengî digîre.
Manon doh qet dil nedikir ku źi piśta min dakeve źêr. Têrmaśê, ha ha baz dida ser piśta min, qey hun dibêźin hêlîna xwe li ser piśta min danî bu.
Gava min doh xwast ku berbi mala xwe bimeśim, herdu źî pê aciz bun u rê li ber min girtin. Dapîra wan źî li wan mêze dikir u dikenniya u carina źî bi kenn źi min ra digot: «Welle halê te pirr xirab e cîgerim».
Źiber ku wan nedixwast ez herrim mala xwe, bivêt-nevêt li duv min dan. Îcar li ser nerdîvanan Manon xwanga xwe Janny li paś min hindikî tandaye. Loma źî Janny bi hêrs qîrriya u wê źî Manon tanda. Îcar herduyan źî dest bi gîriyê kirin. Źi meźburî dîsan bi wan ra vegeriyam mala wan.
Janny źi min ra got, hêdî ew ne «hevala min» e u ewê herre źi xwe ra hevalekî din bibîne. Tabî min źî hindikî tiyatro kir u got: «Welle ćênabe, ez nikarim bê te źiyana xwe berdewam bikim, ez ê bimirim filan u fistan». Lê Janny qet xwe aciz nekir u źi min ra got: «Selber Schuld» (yanî «dînîtiya te ye, sucê te ye»).
Lê dawiya dawîn Janny dîsan nîv hevaltiya min qebul kir. Got: «Tenê nîviya bedenê min hevala te ye». Gava Manon źî ev bihîst, dest bi pirqîniyê kir u got: «Hahaha, wê gavê hun nikarin bi hev ra herrin der u bigerin»...
Xwedê he ye, ev źî bu bîranîneke xweśik u rindik. Ka em binêrin ewê di pêśeroźê da hîn ći tiśtên xweśik u rindik ćêbibin.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen