Pîsikên Śoreśger

Gava ez li xelkê alemê u li me kurdan mêze dikim, ne dil di min da dimîne u ne źî kezeb; reś dibin u terrin.

Xelkê alemê di ber menfeeteke xwa ya herî pićuk ra dikare tofanan rabike, qiyemetan bi serê meriv da bireśîne.

Lê em kurd?

Xwadê dizane!

Tirk, ereb u farsên qewadoxlî qewad wilo kirine ku, di kîmyeya me da ti der sax nehiśtine.

Lê hîn źî kurdên me bi dilekî oqyenusî xwa bi navê tirk, ereb u farsên pînc tarîf dikin.

Hema hun bibêźin bi qasî pîsika Xelef’ko źî nabin, źibo golekê qiyametê ranakin u nabêźin, «Em di kefena heftê u heft ecdadê wan tirk, ereb u farsên kućik ’kin, ihi!».

Źibo me pîsikên śoreśger lazim in, canikino, pîsikên śoreśger ...

Xêro Abbas: "Kezîzerê"