Kurdê Ku Bi Tirkî Dizirre, Tenê Dikare Bibe Xayînekî Heram

Źi berî ćar-pênc salan ez źiber zmanê kurdî ketî bum Facebook’ê.
Heta wê dema haya min źi Facebook’ê tune bu.
Min roźekê di nućeyekê da kempenyeyek dîti bu, digot, «Bi kerema xwa hun źî bikevin Facebook’ê u zmanê kurdî wekî zmanê xwa yê Facebook’ê nîśan bidin, daku bila berpirsiyarên Facebook’e zmanê kurdî bixin nav lîsteya xwa ...».
Ći bikim, min wekî berpirsiyariya xwa ya wîcdanî dît u ketim nav bazara Facebook’ê ya bê bav.
Tevî ku ez qasî salekê zêde nediketimê źî, hêsaba min hee’ bu.
Min źi ti kesî daxwaziya hevaltiyê źî nekiriye, źiber ku śerta min ya hevaltiyê hee ye, loma.
Gava kesek źi min daxwaza hevaltiyê dike, pêśta qebul dikim u paśê źî «ayet»a hevaltiya me ya amadekirî diśînim.
Di nav sed kesî da du-sê heb kes pićekî esebî tevdigerrin.
Drêź nekim.
Źi berî du roźan dîsan canikekî me daxwaziya hevaltiyê kir, min źî qebul kir, u paśê źî «ayet»a hevaltiyê li ser rupela wî parve kir.

Mêro pirr hêrs ketiye u rabuye bersîveke temam daye:

«baş e. a va yekem mirovek ku ji hevaltîya xwe dirdixim.. ez ji demogojîyê heznakim, nakevin gotinê çirto virto.. ez zimanê xwe ne bigotina yekê din hez dikim... ziman dayîka min e. jîyan a min e. ger ji zimanê xwe hez nekin, ji dîya xwe hez nakim. zimanê xwe hezkirin ne dijberê zimanê din bûne.. ne dijminatîye.. ez ne dibim dijiminê kesî ne jî dijminê zimanê wan.. bes bila mirov be, însan be... bibure ku min ji cenabê te re hevaltî şand. ji ber lêkolînekîk min hevaltî şandibu. heqê te tuneye ku li ser rupeleamin da gotinê ji xxwe zêdetir bikî...».

Min źî ev bersîva li źêr daa xalê me:

«Na xalê mino, na, demegoźî ne karê min e, tenê cîddiyet e mebesta min.

Bêguman tu u bîr u baweriya te, azad in.

Min śerta hevaltiya xwa bi zmanekî dostane aniye zmên, ne pêswist e ku xalê min zêde li ber xwa bikeve.

Lê min tiśtek fam nekir.

Tevî ku min bi zmanekî maqul nêrîna xwa ya śexsî aniye zmên, tevî ku xalê min bi xwa źî kurd e, ćima ewqas bi hêrs dixeyîde ...?

Lêêê ...

Tevî ku tirkên segbav bi kuśtin u talankirinan, bi tecawîzan zman u welatê me tarumar kirinn u hîn źî dikin, ćima xalê min ewqas bi rehetî "źi wan u zmanê wan hez dike" u nabe "diźminê" wan?

Gelo tirkên qewad bi śîr u śekir hatin źi xalê min ra gotin, "Ka hele bi xatirê xwa u me dikî were hînî zmanê tirkî bibe, nasnameya me tirkan bigire u bibe tirk, lanetê li zmanê kurdî u nasnameya kurdbunê bike, ...?"

Naaa, tenê kirin u gotineke tirkên heram ya însanî źî nebuye, de îcar ev ći śorbe ye min fam nekir, yabo heyrano

Mîna min gotiye, dikarî hevaltiya me biqetînî xalê mino.

Her weha ez wê nivîsa xwa źi hemî kesên ku hevaltiyê dixwazin ra źî diśînim, heśkere yanî.

Lê źi sedî yek-du kes źî dixwazin di mehneyeke ku ne mebesta min da ye fam bikin ...

De bimîne di nav xwaśiyê da xalê mino, bimîne di nav xwaśiyê da.».

Paśê xalê me bi bersîveke kurt got, «baś e.», u me gotina xwa bi dawî kir.

Lê roźek paśê xalê me ya ku ewqas bi kîbîr tevdigerriya, zêde nekariya li ber xwa bide u nivîske bi zmanê tirkên qewad belav kir.

Min źî di bin da xatir źi hevaltiya me xwast u źi lîsteya xwa derxist.

Na bavê min, na, kîmyeya kurdan feleket xerab buye, bi van kurdan meriv nikare gavekê źî bi hev ra bimeśe, nikare.