Sonntag, 28. November 2010

Seetek Bextiyarî Źibo Bero -1-

Xwandekarê nobedar yê dibistana herêmî (înternatê) ya li Kemah’ê, li dêrî xist u kete hundir. Hemî xwandekarên di sinifê da berên xwe dabun hêla dêrî. Mamoste bi dengekî nizm u hiśk got:
- Herê, ći he_ye?
Xandekarê nobedar bi tevgereke śermok u bi tirs got:
- Biborin, mamosteyê min, nîvanekî xwandekarê we Bernas hatiye, dixwaze wî bibîne.
- Kî ye, ći’yê Bernas e?
- Baś nizanim, lê mamoste Perwîn xanim got kekê wî yê mezin buye. Źi Erzingan’ê dihatiye.
Gava Bernas gotina «kekê wî yê mezin buye», bihîst, bê tarîf kêfxweś bu, dil u kezeb źi wî hilperikîn.
Mamoste zêde dirêź nekir u got:
- Bernas, de rabe u herre cem kekê xwe!

Piśtî ku malbata wî ya li gund źi hev belav bubu, tofaneke bê îman ocax li wan herimandî bu. Bavê wî ketî bu girtîgehê, pêra źî diya wî bi tevî hêzingên li piśta wê źi girekê ketî bu u seqet mayî bu. Paśê birayê wî yê mezin, ku hîn bîst salî bu, Bernas, birayê wî yê din yê źi wî mezintir, diya wî ya seqet birî bu navćeya li nêzîkî gundê wan...

Bernas bi lez źi śuna xwe hilpekî u daa duv xwandekarê nobedar. Bê sebir bu. Bêyî ku bêhna xwe vede, bi lez źi nobedar pirsî:
- Ma kekê min aniha li ku ye, li ber dêrî ye, keko?
- Na, li odeya mamosteyan e, em ê herrin wir. Lez meke, kekê te nareve, ćiton bibe heta vira hatiye lo.
Guhê Bernas qet li wî nebu, ewqas źi xwe ćubu. Him li paś xwandekarê nobedar di nav korîdorê ra dimeśiya u him źî bi vir u wir da mêze dikir, bi hêviya ku carekê kekê xwe bibîne.
Gava hatin ber deriyê odeya mamosteyan, li dêrî xistin u ketin hundir. Nobedar berê xwe daa mamoste Perwîn:
- Mamosteya min, ev Bernas e.
- Kekê wî derkete der, ez bawer dikim li ber deriyê dibistanê li benda wî ye. De tu vî bibe cem kekê wî u paśê źî herre mala me, źi diya min ra bibêźe bila solên min yên sorik bide te.
Nobedar bi śiklekî śermok u bi hurmet got:
- Ser seran mamosteya min. Ez ê heta ćend deqqan herrim loźmanan u vebigerim.
Gava ev u Bernas berbi deriyê dibistanê meśiyan, Bernas yekcar kekê xwe yê li der di nav caman ra dît. Bi lez bi hêla kekê xwe da beziya u qîrriya:
- Kekooo!
Kekê wî xwe bi lez berbi hêla qîrrîniyê va ćerx kir. Li dengê Bero digerriya. Bi kenn bu. Bextiyariya ku dengê Bero di ćavên wî da pêk hanî bu, źixwe demeke miqeddes bu źê ra. Bi dengekî zîz bang li wî kir:
- Berooo, were heyran, were ćavkê mino.
...

Keine Kommentare: